8 Φλεβάρη του 1981, μια μέρα βαθειά χαραγμένη στις μνήμες των οπαδών του Ολυμπιακού, αλλά και όλων των Ελλήνων φιλάθλων. Ήταν η 20η αγωνιστική του πρωταθλήματος, και οι «ερυθρόλευκοι» του Καζιμίρ Γκόρσκι, υποδέχονταν στο στάδιο Καραϊσκάκη την ΑΕΚ, που βρισκόταν 2 βαθμούς πίσω.

Τα 35.450 εισιτήρια που είχαν εκδοθεί για το παιχνίδι, είχαν γίνει ανάρπαστα και όλοι οι δρόμοι γύρω από το Φαληρικό στάδιο, ήταν πλημμυρισμένοι από κόσμο που συνέρρεε από νωρίς για να παρακολουθήσει το ντέρμπι που κατά πολλούς θα έκρινε τον τίτλο.

Οι πρώτοι φίλοι του Ολυμπιακού έκαναν νωρίς την εμφάνιση τους -σχεδόν 3 ώρες πριν από το παιχνίδι- εφοδιασμένοι με κασκόλ, σημαίες, τύμπανα και τα πανό τους για να βοηθήσουν την ομάδα τους να φτάσει στη νίκη. Η ώρα περνούσε και ολοένα και περισσότεροι φίλαθλοι, έπαιρναν τη θέση τους στις κερκίδες του σταδίου, με αποτέλεσμα μία ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα να μην «πέφτει καρφίτσα».

Η ατμόσφαιρα ήταν εντυπωσιακή από τα τραγούδια, τα συνθήματα και οι ιαχές των οπαδών και των δυο ομάδων, έδιναν και έπαιρναν. Το γήπεδο σείστηκε στην κυριολεξία όταν μισή ώρα περίπου από την έναρξη του ματς, βγήκαν για προθέρμανση οι παίκτες των γηπεδούχων, ενώ λίγο νωρίτερα οι παίκτες της ΑΕΚ είχαν γίνει δεκτοί με αποδοκιμασίες από τους κατά πλειοψηφία ερυθρόλευκους οπαδούς που είχαν κατακλύσει τις κερκίδες.

Ο Ολυμπιακός είχε παραταχθεί με τους Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα, Παπαδόπουλο, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκη, Περσία, Νικολούδη, Αναστόπουλο, Ορφανό και Γαλάκο. Απέναντι του η ΑΕΚ, με τους Οικονομόπουλο, Αρδίζογλου, Μανωλά, Καραβίτη, Παπαπραστανίτη, Θώδη, Βλάχο, Ελευθεράκη, Κώττη, Μπάγεβιτς και Μαύρο.

Είχαν περάσει 30 λεπτά αγώνα, όταν μετά από σέντρα του Τάκη Περσία, ο Γαλάκος λίγα μέτρα πλάγια αριστερά από την εστία της ΑΕΚ, στόπαρε την μπάλα με το στήθος και κατεβάζοντας την, έπιασε ένα φοβερό σουτ με το αριστερό του πόδι, στέλνοντας τη στα δίχτυα του Οικονομόπουλου βάζοντας παράλληλα φωτιά στο στάδιο Καραϊσκάκη για να γράψει έτσι το 1-0. Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με μια αλλαγή της ΑΕΚ. Συγκεκριμένα ο Νικολάου είχε πάρει στο 46’ τη θέση του Θώδη. Λίγο αργότερα ο Μανωλάς έπαιρνε την άγουσα για τα αποδυτήρια αντικρίζοντας δίκαια την δεύτερη κίτρινη κάρτα, για διπλό σκληρό μαρκάρισμα επί του Μαίκ Γαλάκου. Ήταν η αρχή του τέλους για την ΑΕΚ. Στο 53’ το στάδιο Καραϊσκάκη ξαναπαίρνει φωτιά. Ο Τάκης Περσίας τροφοδοτεί από αριστερά τον Μάϊκ Γαλάκο, ο οποίος από έξι περίπου μέτρα κεραυνοβολεί για δεύτερη φορά τον Οικονομόπουλο, διπλασιάζοντας τα τέρματα της ομάδας του και τα δικά του. Στο 68’ ο Βαγγέλης Κουσουλάκης, έκλεψε την μπάλα από τον Καραβίτη και με δυνατό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, γράφοντας το 3-0. Οι γηπεδούχοι είναι ασταμάτητοι και στο 75’ ο Τάκης Νικολούδης τροφοδότησε τον Κώστα Ορφανό, ο οποίος μέσα από την περιοχή πλάσαρε τον Οικονομόπουλο γράφοντας το 4-0. Οι παίκτες της ΑΕΚ, αγωνιζόμενοι σχεδόν για ένα ημίχρονο με 10 παίκτες δεν μπορούσαν παρά να περιμένουν τη λήξη του αγώνα. Στο 80’ ο Νίκος Βαμβακούλας παίρνοντας την μπάλα λίγο πίσω από την σέντρα, ξεκίνησε μια από τις γνωστές στην μετέπειτα πορεία του “τρελές” κούρσες, και αφού πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του σούταρε από τα δέκα μέτρα κάνοντας το 5-0. Στο 84’ έπειτα από σύγχυση στην περιοχή του Οικονομόπουλου, ο Κώστας Ορφανός σούταρε δυνατά, η μπάλα έφτασε στον Μάϊκ Γαλάκο, ο οποίος σφράγισε την μεγαλειώδη εμφάνιση των “ερυθρολεύκων” γράφοντας το 6-0. Το πανηγύρι στις κερκίδες είχε αρχίσει, η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια.




Πολλοί από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού που βρίσκονταν στη Θύρα 7, έτρεξαν πριν από τη λήξη του αγώνα να βγουν έξω, προκειμένου να πάνε στη Θύρα 1 για να υποδεχτούν τους θριαμβευτές. Η ώρα ήταν 16:58 και το παιχνίδι ήθελε δυο λεπτά για να τελειώσει, όταν κάποιος από τους φιλάθλους που έτρεχαν χαρούμενοι, πάτησε κάποιο μαξιλαράκι και γλίστρησε στα σκαλοπάτια που οδηγούν στην έξοδο.

Οι υπεύθυνοι του σταδίου για αδιευκρίνιστο λόγο, είχαν φροντίσει να κρατήσουν την μοιραία πόρτα κλειστή ή μισάνοιχτη σύμφωνα με άλλους, και το κακό δεν άργησε να γίνει καθώς δεκάδες άτομα έπεσαν το ένα πάνω στο άλλο και ποδοπατήθηκαν αφού από πίσω έρχονταν ανυποψίαστοι φίλαθλοι κατά κύματα. Κάποιοι αστυφύλακες κατόρθωσαν να ξεριζώσουν ένα από του τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν έτσι αρκετό κόσμο, όμως ο Χάρος είχε ήδη στήσει καρτέρι στη μεγάλη σκάλα, θερίζοντας τα κορμιά των άτυχων νεαρών.

Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται με περιπολικά και ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, στο Τζάνειο νοσοκομείο, ενώ έχει σημάνει γενικός συναγερμός στην αστυνομία και τα νοσοκομεία. Τα τηλεοπτικά δίκτυα ΕΡΤ & ΥΕΝΕΔ, μεταδίδουν το γεγονός και κάνουν έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο ώστε να ενισχύσουν τους εφημερεύοντες αλλά και αιμοδότες. Κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς, οπού μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι. Το Κέντρο Άμεσης Δράσης ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες, να σπεύσουν στα δυο νοσοκομεία. Δεκάδες αστυνομικοί προσφέρουν αίμα.

Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο και με αγωνία ζητούν να μάθουν για την τύχη συγγενών και φίλων. Οι σειρήνες των οχημάτων στριγγλίζουν και κόβουν την ανάσα. Σκηνές αλλοφροσύνης στους διαδρόμους καθώς αναγνωρίζονται πρώτοι νεκροί, των οποίων ο αριθμός έφτασε τους 21. Στο νοσοκομείο φτάνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, ενώ σοβαρά τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Γιατροί και νοσοκόμοι βγαίνουν με καταματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς των θυμάτων λιποθυμούν.



Τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα αρχίζουν να μεταδίδουν πένθιμη μουσική, ενώ παράλληλα, σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει το πρόγραμμα τους. Γύρω στα 300 με 400 άτομα με άγριες διαθέσεις προσπαθούν να μπουν στα στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν τους υπευθύνους, οι οποίοι σώζονται από τα χειρότερα με παρέμβαση των ΜΑΤ.

Τα λόγια του 18χρονου τότε Ηλία Λύτρα, ξετυλίγουν το κουβάρι της πρωτοφανούς τραγωδίας του Ελληνικού ποδοσφαίρου: «Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Όταν έφτασα στα τελευταία σκαλοπάτια, γλίστρησα και έπεσα. Πριν καταλάβω καλά-καλά τι έγινε, άρχισαν να πέφτουν από πάνω μας ένας, δύο, τρεις…, δέκα…, εκατό..»

ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ 7

Τουμανίδης Παναγιώτης - ετών 14
Παναγούλης Ηλίας - ετών 17
Σκλαβούνης Κωνσταντίνος - ετών 17
Αμίτσης Γεράσιμος - ετών 18
Κανελλόπουλος Ιωάννης - ετών 18
Λεωνιδάκης Σπυρίδων - ετών 18
Σπηλιόπουλος Ιωάννης - ετών 19
Φίλος Νικόλαος - ετών 19
Διαλυνάς Ιωάννης - ετών 20
Λούπος Ευστράτιος - ετών 20
Μάχας Βασίλειος - ετών 20
Κωστόπουλος Μιχαήλ - ετών 21
Ανδριώτης Σπυρίδων - ετών 24
Χαϊρατίδου Ζωγραφιά - ετών 24
Καρανικόλας Κωνσταντίνος - ετών 25
Μάρκου Μιχαήλ - ετών 27
Μπίλλας Κωνσταντίνος - ετών 28
Πιτσώλης Αναστάσιος - ετών 30
Κουρουπάκης Αντώνιος-Ανδρέας - ετών 34
Χατζηγεωργίου Χρήστος - ετών 34
Αδαμόπουλος Δημήτριος - ετών 41




ΠΗΓΗ