H είδηση της ημέρας (και μάλλον κάτι πολύ παραπάνω) για τους bloggers και γενικότερα για όσους ασχολούνται με το internet είναι ότι το troktiko κλείνει.

Ίσως για κάποιους να ήταν αναμενόμενο μετά την δολοφονία του Γκιόλια. Αλλά και πάλι δεν παύει να σημάνει ένα τέλος εποχής.

Είτε ανήκεις στην κατηγορία εκείνων που το γούσταραν είτε στην κατηγορία εκείνων που το σιχαίνονταν η αλήθεια είναι ότι έκλεισε ένας πολύ μεγάλος κύκλος.

Κακά τα ψέματα, το torktiko κατάφερε να αλλάξει πολλά δεδομένα. Και σαν κάθε τι στην ζωή είχε μερικές πάρα πολύ καλές στιγμές όπως είχε και μερικές στιγμές που ήταν για μπάτσες.

Αναφέρομαι στο troktiko και όχι τον Γκιόλα. Και μην γυρίσετε να πείτε "μα αφού το troktiko ήταν ο Γκιόλιας". Στον ίδιο ιστότοπο έγραφαν πολλά ακόμα άτομα, που είτε είχαν να αποκαλύψουν κάτι σοβαρό είτε έκαναν την λάντζα, ήταν μέρος του και συνέθεταν όλο αυτό το blog. Γιατί αν δεν υπήρχαν και οι λαντζέρηδες δεν θα υπήρχε κι αυτή η μεγάλη ροή πληροφοριών (απ όπου κι αν ερχόντουσαν), χρήσιμων και άχρηστων. Αυτή η γρήγορη ανανέωση ήταν που κράτησε τον κόσμο.

Η κόντρα με τον Μάκη βοήθησε πολύ. Αναμφίβολα. Η κριτική κι ενίοτε κόντρα με άλλα γνωστά πρόσωπα (από σελεμπριτάκια μέχρι πολιτικούς) βοήθησε επίσης. Οι άμεση πληροφόρηση που είχε ο Γκιόλας όντας σε πόστα κλειδιά (αρχικά Ζουγκλα και Κίτρινο Τύπο κι εν συνεχεία συνεργαζόμενος με Κοντομηνά και Θέμο).

Όλα αυτά συνέβαλαν. Αλλά αν δεν υπήρχε το σύστημα "ανάρτηση ανά λεπτό" δεν θα είχε αυτή τη σταθερή τροχιά το εγχείρημα.

Αυτοί που έμειναν πίσω δυστυχώς τώρα αποδεικνύουν ότι ήταν μάγκες στα λόγια και την ανωνυμία. Αλλιώς δεν θα εγκατέλειπαν το καράβι. Δεν θα το έκλειναν. Δεν θα φοβόντουσαν τις σφαίρες. Στην ουσία αυτά δεν είναι δικά μου λόγια. Είναι λόγια των ίδιων των συντακτών του Τρωκτικού που μετά την παύση για το πένθος έγραφαν πως θα συνεχίσουν το έργο. Και ξαφνικά αλλάζουν ρώτα. Εγκαταλείπουν. Τι συνέβη και φοβήθηκαν ξαφνικά; Εκτός και είναι κάτι άλλο που δεν μας το λένε... (οπότε το κρίμα είναι πάνω τους)

Δεν είναι η πρώτη φορά που το troktiko φάσκει κι αντιφάσκει (το troktiko, όχι απαραίτητα ο Γκιόλιας). Ξεκίνησε στηρίζοντας κάργα τον Μάκη (και με τρομερή διαφήμιση στο zougla.gr) κι έφτασε να μισιέται θανάσιμα. Την εποχή που ακόμα στήριζε Μάκη, κομιστή ανέβαζε κομιστή κατέβαζε (κι άλλα διάφορα κοσμητικά) το Θέμο.

Όταν ο Γκιόλιας έφυγε από το Μάκη και τα βρήκε με το Θέμο οι όροι του παιχνιδιού αντιστράφηκαν. Το troktiko άλλαξε γραμμή.

Μια ζωή ο Γκιόλιας και το troktiko διέψευδαν την σχέση τους. Με ένα θάνατο το troktiko βγήκε και είπε πως ήταν το όραμα του Γκιόλια.

Το troktiko είπε πως όραμα του Γκιόλια ήταν η ανεξάρτητη ενημέρωση. Sorry αλλά όταν δίνεις κατευθυντήριες γραμμές με βάση του ποιος είναι συνεργάτης σου δεν υπάρχει ανεξαρτησία.

Αυτό δεν το λέω για κακό. Λογικό είναι. Απλά το λέω για να μην κοροϊδευόμαστε.

Το troktiko κατάφερε να κάνει ένα πολύ μεγάλο καλό και ταυτόχρονα ένα πολύ μεγάλο κακό.
Το καλό ήταν ότι έκανε τον κόσμο να έρθει πιο κοντά με το blogging, με τα ανεξάρτητα (ή και δήθεν ανεξάρτητα, γιατί παίζουν κι αυτά) ιστολόγια.
Το κακό ήταν πως με τις αναδημοσιεύεις του συνήθισε τον κόσμο να βρίσκει μέσα στο troktiko ότι έπαιζε στα blogs με αποτέλεσμα να μην σερφάρει.
Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, τονίζω ότι το να χαρακτηρίζω το γεγονός αυτό "κακό" δεν σημαίνει ότι χρεώνω δόλο. Αντιθέτως. Από καλή διάθεση το έκαναν. Δεν μπορούσαν να γνωρίζουν την εξέλιξη κάποιων πραγμάτων.

Έστω κι έτσι ακούγονταν πολλές φωνές. Όχι όλες, αλλά πολλές. Που τώρα δεν θα ακούγονται τόσο δυνατά.

Η ομάδα του troktikou ανέλαβε ένα χρέος. Να αποτελεί μέσο για να έχουν λόγο πολλοί άλλοι. Αυτή ήταν η άλλη μεγάλη δύναμη του. Πολύ πιο δυνατή κι από την μεγαλύτερη αποκάλυψη που θα μπορούσε να έχει ο Γκιόλιας κι ο κάθε Γκιόλιας.

Με απογοητεύει που κλείνει το blog αυτό, όπως απογοητεύτηκα όταν σταμάτησαν κι άλλα blogs την λειτουργία τους (όπως για παράδειγμα το hakis ή το koufales).

Θα απογοητευτώ όμως ακόμα περισσότερο αν μετά τις δακρύβρεχτες ανακοινώσεις περί "τέλους" ξαναρχίσει. Αν σε λίγες μέρες δω ένα ποστ που θα λέει πως μετά από αίτημα δεκάδων, εκατοντάδων, χιλιάδων, εκατομμυρίων αναγνωστών η ομάδα ανασυντάχθηκε και ξαναρίχνεται στην μάχη της ενημέρωσης.

Και θα απογοητευτώ γιατί αυτό θα σημαίνει πως αυτοί που λένε πως συνεχίζουν το όραμα του Γκιόλια ξεπουλούν τον θάνατο του ηγέτη τους για να δημιουργήσουν περαιτέρω ντόρο, παίζουν με τα συναισθήματα των ανυποψίαστων αναγνωστών και δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο.

Όπως θα φάω γερή ξενέρα αν δω κάποιον ισχυρισμό του τύπου "θέλαμε να δούμε ποιοι είναι οι φίλοι μας και ποιοι οι εχθροί μας που περίμεναν να φύγουμε για να βγουν από το καβούκι τους". Σε μία τέτοια περίπτωση θα ισχύουν πάλι τα παραπάνω.

Δεν ήθελα να κλείσει το troktiko αλλά τώρα δεν θέλω να ξανανοίξει. Για να μην ξενερώσω. Αν αποφασίσουν να επιστρέψουν ας έχουν τουλάχιστον την ευσυνειδησία να το κάνουν με ένα νέο όνομα και να δηλώσουν ότι κάνουν νέα αρχή. Και τότε μακάρι να έχουν την ίδια επιτυχία, με λιγότερα λάθη (δεν εννοώ ορθογραφικά και δεν το λέω κακοπροαίρετα - άλλωστε κανείς δεν έχει το αλάθητο).

Προσοχή μόνο στους κουτοπόνηρους που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν το όνομα του troktikou. Βάζω στοίχημα ότι σε λίγες ώρες θα ξεπηδήσει κάποιος δήθεν κλώνος που είτε θα φέρει παρεμφερές όνομα (αν όχι το ίδιο σε άλλη πλατφόρμα ή με .eu, .net κλπ) είτε θα ισχυριστεί ότι συμμετέχουν άτομα της ομάδας του troktikou.

Κάτι μου λέει ότι η ιστορία δεν έχει ακόμα τελειώσει...

ΥΓ
Αν κάποιος θεωρεί πως θίγεται από τα παραπάνω, συνιστώ να ξαναδιαβάσει προσεκτικά. Θα δει ότι δεν καταφέρομαι εναντίων κανενός.

Αν κάποιος ενοχλείται που εκφράζω απόψεις και σκέψεις τότε δεν διαφέρει σε τίποτα από εκείνους που επιθυμούν την φίμωση των ελεύθερων φωνών (και που το πιο πιθανό είναι να δηλώνει εναντίων της φίμωσης και να εννοεί ότι είναι εναντίων μόνο της δικής του φίμωσης - και χέστηκε για τους άλλους).

Όποιος διαφωνεί, καλά κάνει και διαφωνεί. Εδώ είμαι για να ακούσω τις δικές του απόψεις, σκέψεις, ιδέες και κυρίως επιχειρήματα.

IPANIC   24/07/2010